zondag 29 augustus 2010

Win een reis naar de USA

Het cadeau is voor mijn websitebouwer. Gek op whisky en gek op de USA. Bij de slijter steven ik, zonder nadenken, onmiddellijk af op een fles met de halshanger:

“Win een reis naar de USA…en get your kicks on route 66”.

Geen moeilijke keuze. Whisky is whisky redeneer ik en een reis naar de USA is een reis naar de USA tenslotte.
Op zijn verjaardag is hij blij verrast als ik hem de fles overhandig. Ook bied ik aan om, voor hem, met de prijsvraag mee te doen.

“mmm, daar wil ik even over nadenken” zegt hij. “Ik wil het eigenlijk een keer zelf proberen”.
“Oké” reageer ik “goed streven, mocht je hulp nodig hebben, dan hoor ik het wel” en ik overhandig hem de kassabon.

Lange tijd hoor ik niets. De uiterste inzenddatum is 31 december. En die nadert. Voordat we met kerst lekker op vakantie gaan (jazeker, gewonnen) gooi ik nog maar eens een balletje op. Hoe het ermee staat, vraag ik.

Zodra ik hoor dat het niet gelukt is, kom ik in actie. Ik heb de kassabon nodig, de halshanger en de lege fles. Er zijn mensen die van vakantie terugkomen met één of meerdere volle flessen. Ik kan het zelf ook niet goed geloven, maar ik ga dus op vakantie met een lege whiskyfles.

“Moet die ook mee?” vraagt mijn man “Ja, die moet ook mee.” Meer dan met een schouderophalen reageert hij niet. Hij is wel wat gewend.

Kerst die winter is reuze. Reuze koud en reuze leuk. We zitten in een super de luxe bungalow met open haard, sauna en bubbelbad.
De kinderen installeren zich die week in pyjama voor de Wii (en dat mag ook nog) en wij maken lange wandelingen door de sneeuw om vervolgens te ontdooien in de sauna.

Soms zit ik wel eens met pen en papier te staren naar het haardvuur. Nippend aan mijn cognac denk ik dan aan whisky. Maar dat brengt me niet verder.

Tot ik op een ochtend wakker word en niet meer kan slapen. Het is 28 december, als ik nog iets wil doen, moet ik het vandaag doen.
De wereld slaapt nog en wat nog belangrijker is, mijn gezin is ook in diepe rust.
Het gaat lekker. Al na een uurtje ben ik tevreden over wat ik heb geproduceerd. Ik besluit mijn websitebouwer te sms’en om te horen wat hij ervan vindt.


“Een Four Roses bourbon whisky ‘the american way’, dat is………..”sms ik.
Onmiddellijk komt het antwoord: “Ha! Als ik dat zou weten!”
Vervolgens sms ik “….ongeremd genieten,de juiste weg inslaan, weten dat jouw route over rozen zal gaan.”
Ik krijg terug; “Je bent briljant! Ik krijg er kippenvel van”

Tevreden stuur ik het in.
En ik vergeet het weer.
Tot ik een sms’je krijg in hoofdletters:

ROUTE 66 GEWONNEN!!!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten